ประวัติศาสตร์มักง่าย: ในประเทศที่ไม่ได้มี เก้าอี้ มาแต่เดิม

จีนเต็งน. หัวหน้าคนงานที่เป็นชาวจีน (ใช้เฉพาะในสถานที่ทําการร่วมกันมาก ๆ เช่น บ่อนหรือโรงสุรายาฝิ่น). จับฉ่ายน. ชื่ออาหารอย่างจีนชนิดหนึ่งที่ใส่ผักหลาย ๆ อย่าง.

ชื่อของหวานชนิดหนึ่ง ทําด้วยแป้งเปียกกวนกับถั่วเขียวที่เอาเปลือกออกแล้วราดนํ้า กะทิ. เซียมซีน. ใบทํานายโชคชะตาตามศาลเจ้าหรือวัด มีเลขหมายเทียบกับเลขหมายบนติ้วที่เสี่ยงได้. จ้าง ๑น.

ชื่ออาหารคาวของจีนชนิดหนึ่ง ทำด้วยข้าวเหนียวนำมาผัดน้ำมัน มีไส้หมูเค็มหรือหมู พะโล้ กุนเชียง ไข่เค็มเฉพาะไข่แดง กุ้งแห้ง เห็ดหอม เป็นต้น ห่อด้วยใบไผ่แล้วต้มให้สุก. กวยจั๊บน. ชื่อของกินชนิดหนึ่ง ทำด้วยแป้งที่ใช้ทำเส้นก๋วยเตี๋ยว แต่หั่นเป็นชิ้นใหญ่ ๆ ต้มสุกแล้วปรุงด้วยเครื่องมีหมูเป็นต้น. กงเต๊กน. การทําบุญให้แก่ผู้ตายตามพิธีของนักบวชนิกายจีนและญวน มีการสวดและเผากระดาษที่ทําเป็นรูปต่าง ๆ มีบ้านเรือน คนใช้ เป็นต้น. อี๋ ๑น.

ชื่อขนมของจีนชนิดหนึ่ง ทำด้วยข้าวเหนียวที่แช่น้ำด่างแล้วล้างให้สะอาด นำมาผึ่งให้สะเด็ดน้ำ ห่อด้วยใบไผ่แล้วต้มให้สุก. (จ. จัง). จับกังน. กรรมกร ผู้ใช้แรงงาน ใช้เรียกผู้รับจ้างทำงานต่าง ๆ. กุยเฮงน. เสื้อแบบจีนชนิดหนึ่ง คอกลม ผ่าอกตลอด ติดกระดุม มีกระเป๋าด้านล่างข้างละกระเป๋า.

ชื่อศาสนาสําคัญศาสนาหนึ่งของจีน มีศาสดาชื่อ เล่าจื๊อ หรือ เหลาจื่อ เต้า ก็ว่า. ง่วนว. เพลินทําเพลินเล่นอยู่กับสิ่งใดสิ่งหนึ่ง.

เรียกสิ่งที่ทำให้สุกโดยวิธีดังกล่าว เช่น ไข่ ตุ๋น เนื้อตุ๋น เป็ดตุ๋น; (ปาก) โดยปริยายหมายความว่า หลอกลวงเอาไปแทนหมดตัว ผู้ถูกหลอกลวงเอาไปแทบหมดตัว เรียกว่า ผู้ถูกตุ๋น. กาน้าน. ชื่อไม้ต้นชนิด Canarium album(Lour.) Raeusch.

ชื่อผักกาดชนิดหนึ่ง เรียกว่า ผักกาดกวางตุ้ง. (ดู กาด ๑). แป๊ะซะน. ชื่ออาหารใช้ปลานึ่งจิ้มนํ้าส้มกินกับผัก.

เอี๊ยมน. แผ่นผ้าสําหรับคาดหน้าอกเด็กเล็ก ๆ เต่า ก็ว่า. (ดู เต่า ๒). อ๋องน.

好借好还，再借不难hǎojiè hǎohuán zàijiè bùnánห่าว เจี้ย ห่าว หวน จ้าย เจี้ย ปู้ หนานรู้จักยืมรู้จักคืน ยืมอีกคราวจะได้ไม่ยาก three. 不管三七二十一bù guǎn sān qī èr shí yī(ปู้ กว่าน ซาน ชี เอ้อร์ สรือ อยี)ไม่สนใจแยแสอะไร 4…. เปาะเปี๊ยะน. ชิงฮื้อน. ลิ่นฮื้อน.

ชื่อศาสนาสําคัญศาสนาหนึ่งของจีน มีศาสดาชื่อขงจื๊อ. มี่สั้วน. เส้นหมี่ขนาดเล็ก ๆ ทำด้วยแป้งสาลี ตากแห้งเก็บไว้ได้นาน. ประทัง พอถูไถ ชดเชย เช่น พอตู๊ ๆ กันไป. โจ๊กน.

สมาคมลับของคนจีน; (กฎ) ชื่อความผิดอาญาฐานเป็นสมาชิกของคณะบุคคลซึ่งปกปิดวิธี ดําเนินการและมีความมุ่งหมายเพื่อการอันมิชอบด้วยกฎหมาย เรียกว่า ความผิดฐานเป็นอั้งยี่. ตุ๋นก. ทำให้สุกด้วยวิธีเอาของใส่ภาชนะวางในภาชนะที่มีน้ำแล้วเอาฝาครอบ ตั้งไฟให้น้ำเดือด เช่น ตุ๋นไข่ ตุ๋นข้าว เคี่ยวให้เปื่อย เช่น ตุ๋นเนื้อ ตุ๋นเป็ด.

เครื่องถ้วยปั้นที่ทํามาจากแคว้นเกียงสีในประเทศจีน. กังฟูน. ศิลปะการต่อสู้ป้องกันตัวแบบหนึ่งของจีน เน้นหนักไปในทางฝึกสมาธิและความแข็งแกร่งว่องไวของร่างกาย. เอี้ยมจุ๊นน. ชื่อเรือขนาดใหญ่ ต่อด้วยไม้ ท้องเรือเป็นสัน สําหรับขนถ่ายและบรรทุกสินค้า. โผ(ปาก) น.

(เทียบ จ. เต็ง). ตังฉ่ายน. ผักดองแห้งแบบจีนชนิดหนึ่ง ใช้ปรุงอาหาร. เจี๋ยนน.

ชื่อแกงอย่างจีนชนิดหนึ่ง ใช้เนื้อหมูเป็นต้นต้มกับดอกไม้จีนหรือหน่อไม้แห้งและถั่วลิสง. โลโล โลโล้น. ชนชาวเขาพวกหนึ่งอยู่ทางแถบใต้ของประเทศจีน. เฮงซวย(ปาก) ว. เอาแน่นอนอะไรไม่ได้ คุณภาพต่ำ ไม่ดี เช่น คนเฮงซวย ของเฮงซวย เรื่อง เฮงซวย.

ในวงศ์ Burseraceae ผลคล้ายสมอบางชนิด กินได้ มีถิ่นกําเนิดในประเทศจีน สมอจีน ก็เรียก. แคะ ๑น. ชาวจีนพวกหนึ่งในมณฑลกวางตุ้งของประเทศจีน เรียกว่า จีนแคะ เรียกภาษาของชาวจีนพวกนี้ว่า ภาษาแคะ. ฮั้ว(ปาก) ก. รวมหัวกัน ร่วมกันกระทำการ สมยอมกันในการเสนอราคาเพื่อมุ่งหมายมิให้มีการแข่งขันราคาอย่างเป็นธรรม.

ตะหลิวน. เครื่องมือทำด้วยเหล็ก ใช้แซะหรือตักของที่ทอดหรือผัดในกระทะ. (เทียบ จ. เตี้ยะ ว่า กระทะ + หลิว ว่า เครื่องแซะ เครื่องตัก). เซ้ง(ปาก) ก.

จีนพวกหนึ่งที่มีถิ่นฐานเดิมอยู่ทางตอนใต้ของประเทศจีน มีมณฑลยูนนานเป็นต้น ฮ่อ ก็เรียก. ลิ้นจี่น. ชื่อไม้ต้นชนิด Litchi chinensisSonn. ในวงศ์ Sapindaceae ผลกลม สีแดง รสเปรี้ยว ๆ หวาน ๆ มีหลายพันธุ์ เช่น กะเทยนางหมั่น โอเฮียะ กิมเจ็ง สีละมัน ก็เรียก. (จ. ลีจี). สีแดง เข้มคล้ายเปลือกลิ้นจี่ เรียกว่า สีลิ้นจี่.

ฮ่อยจ๊อน. ชื่ออาหารแบบจีนชนิดหนึ่ง ใช้เนื้อปู มันหมูแข็งต้มสุก ผสมกับแป้งมันและเครื่องปรุงรส บดหรือโขลกจนเหนียวแล้วห่อด้วยฟองเต้าหู้เป็นท่อน กลม ๆ ยาว ๆ มัดเป็นเปลาะ ๆ นึ่งแล้วทอดให้สุก กินกับน้ำจิ้ม. ยี่ห้อน. เครื่องหมายสำหรับร้านค้าหรือการค้า ชื่อร้านค้า; เครื่องหมาย เช่น สินค้ายี่ห้อนี้รับประกัน ได้; (ปาก) ลักษณะ เช่น เด็กคนนี้หน้าตาบอกยี่ห้อโกง; ชื่อเสียง เช่น ต้องรักษายี่ห้อให้ดี อย่า ทำให้เสียยี่ห้อ. ปาท่องโก๋น. ของกินชนิดหนึ่งของจีน ทําด้วยแป้งข้าวเจ้ากับนํ้าตาลทราย รูปสี่เหลี่ยม เนื้อคล้ายขนมถ้วยฟู; ของกินชนิดหนึ่งของจีน ทําด้วยแป้งสาลีตัดเป็นท่อน ๆ แล้วจับเป็นคู่ติดกัน ทอดนํ้ามันให้พอง คนจีนเรียกว่า อิ้วจาก๊วย.

ปุ้งกี๋น. เครื่องสานรูปคล้ายเปลือกหอยแครง สําหรับใช้โกยดินเป็นต้น บุ้งกี๋ ก็ว่า. เนื้อแมงกะพรุนหมักเกลือ ทําเป็นแผ่น ใช้เป็นอาหาร. ไต้ฝุ่นน. ชื่อพายุหมุนที่มีกําลังแรงจัด ทําให้มีฝนตกหนักมาก เกิดขึ้นในบริเวณภาคตะวันตกของ มหาสมุทรแปซิฟิกและในทะเลจีน มีความเร็วลมใกล้บริเวณศูนย์กลางตั้งแต่ ๖๕ นอต หรือ ๑๒๐ กิโลเมตรต่อชั่วโมงขึ้นไป.

เต้าฮวยน. ชื่อของหวานชนิดหนึ่ง ทําด้วยนํ้าถั่วเหลืองที่มีลักษณะแข็งตัว ปรุงด้วยนํ้าขิงต้มกับนํ้า ตาล. ตั้วโผน. หัวหน้าคณะมหรสพ มีละคร งิ้ว เป็นต้น โต้โผ ก็เรียก.

โอนสิทธิหรือกิจการไปให้อีกคนหนึ่งโดยได้ค่าตอบแทน รับโอนสิทธิหรือกิจการจากอีกคนหนึ่งโดยต้องเสียค่าตอบแทน เรียกว่า รับเซ้ง. ซีอิ๊ว ซี่อิ้วน. เครื่องปรุงรสอย่างน้ำปลา ทำด้วยถั่วเหลือง น้ำปลาถั่วเหลือง ก็เรียก อย่างใสเรียกว่า ซีอิ๊วขาว อย่างข้นเรียกว่า ซีอิ๊วดำ ถ้าใส่น้ำตาลทรายแดง เรียกว่า ซีอิ๊วหวาน. ซาลาเปาน. ชื่อขนมชนิดหนึ่งของจีน ทําด้วยแป้งสาลีปั้นเป็นลูกกลม ข้างในใส่ไส้ มีทั้งไส้หวานและไส้เค็ม. เฉาก๊วยน.

เตาไฟดินเผาชนิดหนึ่งของจีน ยกไปได้. ไต๋(ปาก) น. กลเม็ด ทีเด็ด ความลับ เจตนาแท้จริงซึ่งซ่อนเร้นไว้; ไพ่ตัวสําคัญซึ่งปิดไว้ไม่ให้คู่แข่ง รู้. เต้าหู้ยี้น. อาหารเค็มของจีน ทําด้วยเต้าหู้ขาวหมัก. เต๋า ๒น.

(จ. เถ่าแก่). แฮ่กึ๊นน. ชื่ออาหารแบบจีนชนิดหนึ่ง ใช้เนื้อกุ้งผสมแป้งมันและเครื่องปรุงรส บดหรือโขลกจนเหนียวแล้วห่อด้วยฟองเต้าหู้เป็นท่อนกลม ๆ ยาว ๆ นึ่งแล้วทอดให้สุกกินกับน้ำจิ้ม. ปี้ ๑(โบ) น. กระเบื้องถ้วยหรือทองเหลืองหรือแก้วทําเป็นเครื่องหมายสําหรับใช้แทนเงินในบ่อนเบี้ย; ครั่งประทับตราที่ผูกข้อมือจีนครั้งก่อนเป็นสําคัญว่าได้เสียเงินค่าราชการแล้ว; โดยปริยายหมายความว่า ความดี ความชอบ. กุยช่ายน.

ลื้อ ๒(ปาก) ส. คำใช้แทนผู้ที่เราพูดด้วย เพศชาย ใช้พูดกับผู้ที่เสมอกันหรือผู้น้อยในทำนองเป็นกัน เอง เป็นสรรพนามบุรุษที่ ๒. (จ. ลื่อ ว่า คำใช้เรียกบุรุษที่ ๒). บ๊ะจ่างน.

ฮื่อฉี่น. ชื่ออาหารแบบจีนชนิดหนึ่ง ใช้หูปลาฉลามตุ๋น. (จ. ฮื่อฉี่ ว่า ครีบปลา).

เจ้านายชั้นสูงของจีน. เยี่ยมยอด เช่น มือชั้นอ๋อง. หุ้นน. ส่วนที่ลงทุนเท่ากันในการค้าขายเป็นต้น. (เทียบภาษาจีนแต้จิ๋ว หุ่ง ว่า หุ้น ส่วน); (กฎ) หน่วย ลงทุนแต่ละหน่วยที่มีมูลค่าเท่า ๆ กัน ซึ่งรวมกันเป็นทุนเรือนหุ้นของบริษัทจำกัด.

ชื่อดินชนิดหนึ่ง ใช้ปั้นทําเครื่องเคลือบดินเผาได้ดี ดินเกาลิน ก็เรียก. ‘บิ๊กตู่’ ยกหูโทรหา ‘บิ๊กป้อม’ ถามเหตุลาประชุม ครม. “ชัชชาติ”ระบุคำชี้แจงเคทีต่อศาลเป็นการอธิบายตามเทคนิคก.ม.

ชื่อไม้ต้นชนิด Pyrus pyrifloraL. ในวงศ์ Rosaceae ผลเนื้อกรอบ รสหวานอมเปรี้ยวเล็กน้อย กลิ่นหอม. ตังโอ๋น.

ชื่อขนมของจีนชนิดหนึ่ง ทำด้วยแป้งข้าวเจ้าปั้นเป็นลูกกลม ๆ ต้มน้ำตาล. แต้จิ๋วน. จีนชาวเมืองแต้จิ๋วในมณฑลกวางตุ้ง ประเทศจีน เรียกภาษาของจีนชาวนี้ว่า ภาษาแต้จิ๋ว. กวางตุ้ง ๑[กฺวาง–] น. ชาวจีนในมณฑลกวางตุ้งของประเทศจีน เรียกภาษาของชาวจีนในมณฑลนี้ ว่า ภาษากวางตุ้ง. สาลี่ ๑น.

การใช้ 很、太、非常、最 เพื่อบอกระดับ มาก มากเป็นพิเศษ… บุพเพประหลาดเชื่อมโยงวิญญาณคนสองคนเอาไว้ ทั้งยังพาให้หัวใจผูกพันจนไม่อาจแยกจาก… ไต้หวันน. ชื่อเกาะในทะเลจีนใต้ อยู่ทางทิศตะวันออกเฉียงใต้ของมณฑลฮกเกี้ยน.

1008 หรือ พ.ศ. 2189 ปัจจุบันจัดแส… เฉาฮื้อน. ไน ๒น. เถ้าแก่น. ตำแหน่งข้าราชการฝ่ายในในพระราชสำนัก; ผู้ใหญ่ที่เป็นประธานในการสู่ขอและการ หมั้น; เรียกชายจีนที่เป็นผู้ใหญ่และมีฐานะดี เรียกชายจีนที่เป็นเจ้าของกิจการ.

(จ. เล่งซึ้ง). เกี้ยมอี๋น. ของกินชนิดหนึ่ง ทําด้วยแป้งข้าวเจ้า เป็นตัว ๆ คล้ายลอดช่อง. (จ. ว่า เจียมอี๊).

บัญชีรายชื่อบุคคลที่เตรียมไว้ล่วงหน้า. (จ. โผว ว่า บัญชี). เปีย ๒น.